Deneme

Yüzündeki umursamaz yalnızlığı unutamıyorum. 
Gülerken acı çekiyorsun. Kimse görmüyor, bilmiyor.

Ellerim avucunda,sıkıyorsun. 

"Bırakma beni" diyor parmakların.

Sen tutundukça bırakmam diyorum. Duymuyorsun.

Peki ya tutunmazsan birgün..

Korkuyorum...

Elim ayağım bana ait değil bugünlerde. Kendimden uzaklaşıyorum. 

Bugün parmaklarımı sıktığın yerde buluyorum kendimi.

Yarın kim bilir uyuya kaldığın odada.

Aklımdan çıkmayan birkaç saatin içinde dönüp duruyorum.

Peki sen nerdesin?

Ne zaman yeniden "sen" olacaksın?

Kaybolup gitmeyeceksin değil mi?

Ellerim bugün de yüzünde kalsa olur mu?

Sessizce otursak..

Veya sen uyusan ben seni yaşama döndürebilsem..

Mutlu olduğun yaşama.

Dudakların gülümsediğinde gözlerin de gülse yine.

Olur mu?

Başarabilir miyim.

Unutsan hepsini. Hatırladığımız gibi birlikte unutsak?

Olur mu dersin?