"Boyunu
aşmış dizdiğin tuğlalar.
Daha
ne kadar gizleyebilirsin ki kendini?
Ardını
hiç merak etmedin mi gerçekten?
Yaran
hala ne kadar açık ki duvarların
demiri
kıskandıran.
Bak
ben yoruldum.
Ardındaki
gökkuşağını anlatmaktan da,
Duvarına
ateş kırmızı goncaları
yar
etmeye çalışmaktan da.
Bir
şey söylemiştim hatırlar mısın bilmem.
Bir
gün çemberine saklanmaktan vazgeçip,
Kaskatı
kurallarını perde gibi havalandıracak
birileri
girecek hayatına.
Belki
de girmiştir, bir gün düşecek aklına.
Ama
o kişinin ben olmadığım gerçeğine
üzülecek
kadar bencil değilim.
Sadece
bil diye söyledim.
Duvarlar
diyorum
Duvarlar.
Varlar.
“
Selcan
Aydın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder