Kuzu'm

Ezberlediğim yüzüne bıkmadan bakıyorum ya bazen, sen hiç garipsemiyorsun. Alıştın belki de. Hiç kimsede görmediğim gamzelerine, bayram şekeri gülümseyişine bakmaya doyamıyorum. Seyretmek istiyorum seni. Uzun uzun güzel bir manzaraya bakar gibi dalıp gitmek istiyorum yüzündeki ayrıntılara. Düşünceliysen kaşların hafifçe çatılıyor mesela. Endişe sınırlarını aştıysan daha da çok. Meraklıysan git gide çocuklaşıyor yüzün,uyurkense bebek gibi küçüldükçe küçülüyor. Hele ki kırgınsan,üzgünsen bin öykü yazılır yüzüne..Bunun gibi bir sürü ayrıntı aklımda. Hafızama kazımak istiyorum sana bakarken. Birini hiç durmadan özlemek aynı anda nasıl bir mucize ve nasıl bir çaresizlik olabiliyor peki? Seninle öğrendim bunu da, diğer yüzlerce şey gibi...Seni sayfalarca yazarım ben. Durdurma olur mu.