15 Kasım 2016 Salı

Kuyu

Sözcükler, kapkara bir kuyuda gizlenmişler aylardır;
yüzüme vuran kış soğuğuyla birlikte,
aniden çıkıverdiler karşıma..
ama sıraya dizebilmek ne mümkün.
Dağınık duruyorlar, düzensiz..
Bir türlü cümle olamıyorlar.
Ben onlara konuşuyorum,
Onlar bana susuyorlar.
Bekliyorum..
Damağımdaki şarap daha ilk yudumda
Başımı döndürsün istiyorum, olmuyor.
Madem içemiyorum,
Derin bir nefes çekeyim diyorum, 
O da olmuyor.
Nefesim kesik ve eksik.
Ağırlıktan biliyorum, 
bildiğimden utanıyorum.
Nefesim yetse bağıra çağıra anlatmak istiyorum, yetmiyor.
Kış, tüm asilliğini takmış koluna geliyor.
"Hoşgeldin sarılmanın mevsimi" diyorum.
Sarılmayı bilmeyen bir ırka selam çakıyor..
Ah bu damağımdaki şarap, 
keşke daha çabuk döndürse başımı, ısıtsa kanımı..
Kıştan ve nefessizlikten korusa beni..
Benden, kollasa beni..

Hiç yorum yok: