Şuan neredesin bilmiyorum. İnançlarım hiç sağlam değil ama eğer melek olduysan ve bizi bir yerlerden izliyorsan bil ki giderken bizden de birer parça götürdün. Sensiz eksik hissediyoruz. Filtre'den bir parçaydın ve hepimizin arkadaşıydın. 9 aydır her gün birlikteydik her gün. Sabah bizimle dükkan açıyor, gece çıkıyordun..Günün her anı varlığınla huzur veriyordun küçük dostum.
Sakin sakin girdin yaşamımıza ve o kapıdan kim girdiyse kendini sevdirdin. Herkes sevdi seni, herkes güzelliğine hayran kaldı. Bizse senin bakışlarına, gözünü dikip uzun uzun bakmalarına büyük anlamlar yükledik...Sıradan bir kedi değildin sen; özeldin işte ve bunu seninle biraz zaman geçiren herkes hissediyordu. Koltuğunda saatlerce uyur, saatlerce yalanır, çok çok nadir miyavlardın. Derdini hep derin derin bakarak anlattın bize. Kimseyi rahatsız etmedin. Dolaşıp gelmek istediğinde sakince bekledin kapıda, sonra hep geri döndün. Hep aynı renkli koltuğa oturmak istedin...Günün aynı saati gelip mama aradın.. Sana "şişko"veya"hamile mi bu" diyen kimseye kızıp tırmalamadın..Hep bir bebek gibiydin...Teşekkur etmeyi hiç ihmal etmedin, sokulup sevdirdin kendini...
Yılın son günü ise gelmedin...Seni çok merak ettik...Oysa yeni yil akşami evde bizimle olmanı istemiştik...Öleceğini mi hissettin bilmiyorum ama o gün seni kimse göremedi...O gece saçma bir kaza seni bizden aldı. Duyduk ki kalbin durmuş...Hemen oracıkta...
Bir anda bizi bırakıp gittin, çok sarsıldık, içimizde bir burukluk olarak mıhlandın kaldın. Asla yerin dolmayacak biliyoruz...Senin yuvan, senin ailen olmaktan çok mutluyduk ve bize getirdiğin onca mutluluk için minnet duyuyoruz. Hiç unutmayacağız seni, hiç...
Ama çok üzgünüm çok, moralsizken yanına oturup seni sevemeyecek ve senden o güzel enerjiyi alamayacak olmak beni çok üzüyor küçük arkadaşım...
Seni hep seveceğim can oğlum...
😔🙏❤
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder