17 Mayıs 2013- 32. Yaşıma Adım Atarken

Vay arkadaş ya. 26 yaşımdaydım ben en son. Oraya sabitlemiştim halbuki :) Ne güzeldi 20'ler..Dün gibi hatırlarım 17 yaşındayken 32. yaşındaki Dilek ablamı tanımıştım. Aklımda nasıl yer etti bilmiyorum ama bana çook büyük gelmişti yaşı. O'nun bana sürekli birşey anlattığında ardından "Benim yaşıma gelince anlarsın" dediğini hatırlıyorum. Bana o kadar uzak geliyordu ki 32. yaş. "Ne var canım şimdi de anlıyorum" diye ahkam kesiyordum. Hiç öyle değilmiş meğer. Çok da haklıymış. Onun nice anlattığı yeni yeni anlam kazanıyor.  Annemin lafıdır : " İnsan bir sene önceki aklını beğenmez" der. Ne haklıymış annecim. Her sene büyüyoruz hatta büyümek bitti sanki artık yaş alıyoruz ( dikkat dikkat yaşlanmak kelimesi katiyen kullanılmamalı ) Bu süreçte eski yaşa ait fikirler beğenilmez oluyor bazen. Her zaman değil ama bazen daha genç halini beğenmiyor insan. Duygularına bile şaşaladığın oluyor. Olgunluk iyidir be kardeşim..Olgunluk güzeldir. Sırtından da beyninden de hayatından da tüm yükleri yavaş yavaş atmaya başlarsın. Kendini tanıyorsun çünkü artık. Neyi isteyip neyi istemediğini o kadar iyi biliyorsun ki mutsuz edenlerden uzak duruyorsun. Hayatını daraltıp kalbini boşaltıp huzur buluyorsun. 30'lu yaşlar da güzelmiş en az 20'ler kadar. Artık kendimi daha da çok seviyorum. 32. yaşım kutlu olsun. Bana 32. yaşta hatırlattıkları için O'nun da kulakları çınlasın :) Bu yeni yaşa girerken yüzümü gülümseten herkese tek tek teşekkürler. Özellikle senelerdir yanımda olanlara ;)