İncelikler Yüzünden

26 Nisan 2010

Bugün, Bostancıdan Kabataşa giderken denizden, önce annemle babamın evimi gördüm, ondan sonra ilk gençlik yıllarımın geçtiği okul binamın yerindeki gökdeleni...Gözümün önünden bir anda bir dolu anı geçti.Henüz onların etkisinden kurtulamadan, bir de baktım Edebiyat Fakültesinin yeşil çatısı. Bu kez beş yılın onlarca anısı gözlerimde. O anılarda hep insanlar vardı. Bir dolu insan. Ve ne kadar çok insanı aklımdan geçirdiğimi farkettim. Hepsini ayrı ayrı, sıraya koymadan ne çok sevdiğimi. O sırada Sertab dinliyordum. Hani bir şarkısı vardır ya "Yolun Başında" diye. Şarkı şöyle der "belki de sen sandığım şey benim yüreğimdi". Hayatımda duyduğum en doğru cümlelerden biri. Çok sevdiğim onlarca insanı aklımdan geçirirken, yaşadığım sevgi-yakınlık-hasret-hayalkırıklığı gibi duyguları daha tapteze gibi hisserken, bu cümle iyice anlamını kazandı içimde. O kadar doğru o kadar gerek ki! Kimi seversek sevelim, ne yaşarsak yaşayalım aslında gördüğümüz hissettiğimiz kendi kalbimiz ve onun yarattığı sevgi değil mi? Her sevgide ve her aşkta kendimiz değil miyiz sonuna kadar yaşadığımız, yeniden farklı yönlerimizi, yaşama dair uç noktalarımızı keşfettiğimiz kendi ruhumuz değil mi? Her sevdada tazelenen, her hayalkırıklığında parçalanan ve parçaları birleştiren yine kendimiz değil miyiz? 

Ve hemen ardından aşağıdaki şarkı geldi. Sertab'ın en özel ve belki de kenarda köşede kalmış şarkılarından. Hani herkesin anlayamayacağı şarkılar vardır ya. Hani çok da popüler olmazlar. İşte onlardan biri. Sever misiniz bilmiyorum ama sözlerini okuyunca ve anımsayınca, eğer benim gibiyseniz anlayacağınızdan eminim. Bu şarkı; küçük ayrıntılarla büyüyen, beslenen ve bazen aynı ayrıntılarla yere düşen herkes için. Bizim yaşamımız "incelikler yüzünden" kırılıp dökülmekle, sonra yeniden başlamakla ve yine bu incelikler yüzünden hayata bağlanmakla geçmiyor mu ? Aslında hayat o hiç ciddi alınmayan basit, küçük, sıradan ayrıntılar üzerine kurulu değil mi? 

İncindim, incitildim derinden
terkettim kendimi

tesadüfen karşılaştım içimde
kendimle yeniden

bir minicik kız çocuğu bak
duruyor orada hâlâ
anlatamam gördüklerimi
o neşeli çocuğa

artık beni asla yaralayamaz
hayat eğer istemezsem
yıllar beni kolay yakalayamaz
ben durup beklemezsem

siz yine de incelikli davranın
benim kadar değilse de

ben bu yüzden, incelikler yüzünden
belki daha çok üzüldüm

SERTAB