Veda

"Veda" orada ayak uçlarında bekliyor
Görüyorsun ama yakalamak için gayretin gerekli. 
Yere uzanmışsın boylu boyunca, 
dizlerini kırman yasaklanmış. 
Tek bir kural var;
elinin parmak uçlarıyla uzanmalısın ayaklarına. 
Isınmamış bedenin zorlanıyor. 
Pes etmek yok, "ha gayret" diye diye uzanacaksın. 
Veda etmelisin artık, 
ne kaldıysa kabuk bağlayan bırakmalısın o eski durakta..
Biliyorum bu sancılar boşa değil, 
uykularından uyanıp sessizce ağlamaların boşa değil;
ruhundan başa bir ruh doğuruyorsun. 
Ha gayret, uzanacaksın.. 
Veda ettiğin, vazgeçtiğin "sen" olmayacaksın korkma. 
Vazgeçtiğin;
sana yük olan her kelime, her sokak, her insan ile
biraz daha hızlı koşacaksın..
Tazelik yüzündeki gülümsemeyi kalbine bulaştıracak.. 
Sonrası geride bırakmanın huzuru... 
Yaralara tutunarak yaşamak bitsin artık. 
Bırak seni besleyen onlar olmasın. 
Kendi yolunu kendin yürüyorsun madem,
madem içinden gelmiyor kimseye anlatmak, 
boş ver artık. 
Bırak sana kalsın hissettiğin kocaman kocaman duygular..
Zorlama artık hiç bir şeyi..
Derin bir nefes al; 
o nefese uyum sağlamayan her bir görüntü tuzla buz olsun. 
Vazgeç ve vedaya uzan, 
dokun ayak uçlarına..