Bitmeyen veya şeklini değiştirmeyen ne var ki bu hayatta?
Hiç..
Bilirsin ki, her şey bir döneme aittir.
Ömürlük istisnalar asla kaideyi bozmaz.
Evet, her neyse yaşadığın, günü gelince biter gider.
"Asla bitmeyecek" deyip kabullendiklerin bile..
İşte senin de sonun geldi...
Ruhumdaki, kalbimdeki yerin giderek silikleşti ve yok oldu.
Dünya için ufacık, benim için devasa bir adımdır bu "son".
Ruhumu ters köşede çaresiz bıraktığın andan beridir,
bugünü beklemiyor muydum sanki?
Neden şaşırıyorum ki..
Neden hiç bitmeyecek sanmışım ki?
Başlangıcı gibi belirgin, çarpıcı ve iz bırakır gibi.
Bitti işte.
Bir sabah uykumdan uyandım, bitmişti.
Sesini duyup umursamadığım an mı bitmişti,
yoksa sana yazmayalı aylar olduğunu fark ettiğim an mı?
Bilemiyorum.
Tarihler de önemsiz artık, sebepler de, anlar da..
Senelerin ardından,
en ummadığım zamanda,
geride kaldın...
Hoşçakal..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder